Η υποχρέωση προκαταβολής 10% δεν προβλέπεται στην Οδηγία

Με το σχέδιο νόμου που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή έγινε προσπάθεια  εναρμόνισης του εσωτερικού δικαίου στις διατάξεις της Οδηγίας 2021/2127 του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24ης Νοεμβρίου 2021, που  δημοσιεύτηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2021 στην Επίσημη Εφημερίδα της  Ευρωπαϊκής Ένωσης (L438), για τους Διαχειριστές Πιστώσεων και τους  Αγοραστές Πιστώσεων και την τροποποίηση των Οδηγιών 2008/48/ΕΚ και  2014/17/ΕΕ. Η προθεσμία συμμόρφωσης των κρατών μελών λήγει την 29η Δεκεμβρίου 2023 και η εφαρμογή των μέτρων ξεκινά την 30η Δεκεμβρίου 2023. 

Με την Οδηγία αυτή επιχειρείται η εμβάθυνση της δευτερογενούς ευρωπαϊκής  αγοράς πιστώσεων, κυρίως Μη Εξυπηρετούμενων Δανείων (ΜΕΔ),  καταδεικνύοντας ότι το πρόβλημα της διαχείρισης των κόκκινων δανείων και  των πλειστηριασμών στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι υπαρκτό και η ανάγκη  οργάνωσης και εποπτείας αυτής της αγοράς είναι δεδομένη. Ταυτόχρονα,  λαμβάνει ισχυρές μέριμνες για την διαφάνεια των συναλλαγών και την  διασφάλιση των συμφερόντων και δικαιωμάτων των καταναλωτών – δανειοληπτών. 

Ειδικότερα προς τούτο, στο Εισαγωγικό Σκεπτικό της Οδηγίας, παρατίθενται αυτούσια τα ακόλουθα: 

1ον. «Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με τα μέτρα ανοχής που πρέπει να  ληφθούν, οι πιστωτές θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές περιστάσεις  του καταναλωτή, τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του καταναλωτή, καθώς και  την ικανότητα του καταναλωτή να εξοφλήσει την πίστωση, ιδίως εάν η σύμβαση  πίστωσης εξασφαλίζεται με ακίνητη περιουσία που χρησιμοποιείται ως κατοικία  και αποτελεί την κύρια κατοικία του καταναλωτή» (εδάφιο 56) 

2ον. «Τα δικαιώματα του δανειολήπτη δεν θα πρέπει να θίγονται ούτε σε  περίπτωση που η μεταβίβαση της σύμβασης πίστωσης μεταξύ πιστωτικού ιδρύματος και αγοραστή πιστώσεων λαμβάνει τη μορφή ανανέωσης σύμβασης.  Ως γενική αρχή, θα πρέπει να εξασφαλιστεί ότι οι δανειολήπτες δεν θα  βρίσκονται σε δεινότερη θέση μετά τη μεταβίβαση της οικείας σύμβασης  πίστωσης από πιστωτικό ίδρυμα σε αγοραστή πιστώσεων. Η παρούσα οδηγία  δεν θα πρέπει να εμποδίζει τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν αυστηρότερες  διατάξεις, προκειμένου να προστατεύσουν τους δανειολήπτες» (εδάφιο 52) 

3ον. «Τα μέτρα ανοχής θα πρέπει να μπορούν να συνίστανται σε ορισμένες  παραχωρήσεις προς τον καταναλωτή, όπως ολική ή μερική αναχρηματοδότηση  μιας σύμβασης πίστωσης, ή τροποποίηση των υφιστάμενων όρων και  προϋποθέσεων μιας σύμβασης πίστωσης, όπως παράταση της διάρκειάς της,  αλλαγή του είδους της σύμβασης πίστωσης, αναβολή της καταβολής του  συνόλου ή μέρους των δόσεων αποπληρωμής για ορισμένο χρονικό διάστημα,  αλλαγή του επιτοκίου, παροχή αναστολής καταβολής δόσεων, μερική  αποπληρωμή δόσεων, μετατροπές νομίσματος, μερική άφεση και ενοποίηση  του χρέους. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν σε ισχύ κατάλληλα μέτρα  ανοχής σε εθνικό επίπεδο» (εδάφιο 56) 

4ον. «Oι καταναλωτές θα λαμβάνουν έγκαιρα και πριν από τυχόν  τροποποιήσεις σχετικά με τους όρους και τις προϋποθέσεις της σύμβασης  πίστωσης, σαφή και περιεκτικό κατάλογο τυχόν τέτοιων αλλαγών, το  χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή τους και τις απαραίτητες λεπτομέρειες,  καθώς και το όνομα και τη διεύθυνση της αρμόδιας αρχής όπου οι καταναλωτές  μπορούν να υποβάλουν καταγγελία» (εδάφιο 53) 

Κατόπιν των ανωτέρω, 

Ερωτάται ο κ. Υπουργός  

1. Με βάση ποιο άρθρο της ως άνω Οδηγίας νομοθετήθηκε στο εσωτερικό  δίκαιο της χώρας η υποχρέωση των δανειοληπτών να προκαταβάλουν,  άνευ ετέρου, το 10% του αναπόσβεστου κεφαλαίου της οφειλής για να  ξεκινήσει η διαπραγμάτευσή τους με τις Εταιρείες Διαχείρισης  Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις (Ε.Δ.Α.Δ.Π) ή Διαχειριστές  Πιστώσεων («servicers») ή ακόμα με συνεργαζόμενα με αυτές νομικά ή  φυσικά πρόσωπα (Πάροχοι Πιστωτικών Υπηρεσιών);  

2. Συνιστά παραβίαση του δικαιώματος προστασίας του καταναλωτή – δανειολήπτη το γεγονός ότι αυτή η προκαταβολή του 10% υπερβαίνει την  εισοδηματική ικανότητα του δανειολήπτη να ανταποκριθεί σε αυτήν; 

3. Πως ορίζεται η σχέση μεταξύ των Εποπτευόμενων Διαχειριστών  Πιστώσεων («servicers») και των Μη Εποπτευόμενων από την Τράπεζα  της Ελλάδος Παρόχων Πιστωτικών Υπηρεσιών, ειδικότερα όταν  πλήττονται τα δικαιώματα του καταναλωτή – δανειολήπτη; 

4. Ποια μέριμνα έχει αναληφθεί ή πρόκειται να αναληφθεί από την  Πολιτεία για την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των Μη Εποπτευόμενων από την Τράπεζα της Ελλάδος Παρόχων Πιστωτικών Υπηρεσιών, που  συνιστά κραυγαλέα περίπτωση «σκιώδους τραπεζικής» (shadow banking); 

Scroll to Top