Η πολιτεία να αναγνωρίσει την προσφορά των εθελοντών διασωστών και να στηρίξει το έργο τους

Τα τελευταία χρόνια βιώνουμε δραματικά τα αποτελέσματα της  περιβαλλοντικής υποβάθμισης σε τέτοιο βαθμό που οι επιστήμονες μιλούν για  κλιματική κρίση. Η αύξηση της θερμοκρασίας, η αύξηση της στάθμης των  θαλασσών, η ταυτόχρονη μείωση της παγοκάλυψης, είναι φαινόμενα που  απασχολούν όλο τον πλανήτη ενώ στη χώρα μας είναι πλέον γεγονός, η  επιμήκυνση της καλοκαιρινής περιόδου κατά περίπου 3–5 ημέρες και η αύξηση  της εμφάνισης των «τροπικών βραδιών», όπου η ελάχιστη θερμοκρασία  βρίσκεται πάνω από 20 βαθμούς Κελσίου. Οι καταστροφές από αυτές τις  κλιματικές αλλαγές είναι μεγάλες, όπως ήδη γνωρίζουμε από τα φαινόμενα του  «Ιανού» ή του «Ζορμπά», που ζήσαμε πρόσφατα. Το δε οικονομικό  αποτύπωμα αυτών των καταστροφών είναι τεράστιο για τις τοπικές κοινωνίες  αλλά και για την εθνική οικονομία. Συνακόλουθα για την αντιμετώπισή τους  χρειάζεται η δέσμευση ανθρώπινου δυναμικού και πόρων σε τέτοιο βαθμό που  η εθελοντική συνεργασία των διασωστών με τους επαγγελματίες καθιστά την  προσφορά των πρώτων πολύτιμη.  

Σήμερα στο Μητρώο Εθελοντικών Οργανώσεων του Υπουργείου  Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας μόνο στην Περιφερειακή Ενότητα  Θεσσαλονίκης έχουν ενταχθεί 37 εθελοντικές οργανώσεις με πολύ σημαντικό  έργο μεταξύ άλλων και στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών κρίσεων. Αν και  όλοι ομονοούμε ότι πρόκειται για ύψιστη ανιδιοτελή προσφορά προς τον  συνάνθρωπο, το περιβάλλον και την κοινωνία, ωστόσο η παροχή υποστήριξης  της επίσημης πολιτείας προς τους εθελοντές αυτούς δεν είναι αντάξια του  σημαντικού έργου τους.  

Χαρακτηριστικά επισημαίνονται τα εξής: 

Οι εθελοντές καλύπτουν με δικά τους μέσα τα έξοδα σε μία επιχείρηση  διάσωσης, όπως καύσιμα, διόδια, διαμονή, σίτιση, συντήρηση εξοπλισμού ή  στην καλύτερη περίπτωσητα καλύπτει η εθελοντική οργάνωση από την οποία  προέρχονται μέσω δωρεών κ.λ.π. Ο εξοπλισμός, συχνά εξαιρετικά ακριβός, θα έπρεπε για λόγους ασφαλείας να τους παρέχεται, χωρίς να επιβαρύνονται  περαιτέρω οι ίδιοι με το κόστος αυτό. 

Αν και σύμφωνα με το άρθρο 61 του ν. 4662/2020 προβλέπεται η παροχή  εκπαίδευσης μέσω της Ακαδημίας Πολιτικής Προστασίας, στο φως της  δημοσιότητας έχουν έρθει δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι υπάρχουν  εθελοντές που στερούνται κατάλληλης εκπαίδευσης με αποτέλεσμα να  δυσχεραίνουν αντί να συνδράμουν τη συλλογική προσπάθεια της διάσωσης.  

Τέλος, η διάκριση ανάμεσα στους εθελοντές που εργάζονται στο δημόσιο σε  σχέση με εκείνους που προέρχονται από τον ιδιωτικό τομέα, είναι δυσμενής για  τους δεύτερους ως προς τη χορήγηση άδειας για τη συμμετοχή τους στις  επιχειρήσεις διάσωσης, αφού οι πρώτοι τη δικαιούνται ενώ οι δεύτεροι τη  στερούνται. 

Επειδή τα τελευταία χρόνια έχουμε πληγεί από καιρικά φαινόμενα ιδιαίτερης  σφοδρότητας, αφού βλέπουμε τις πυρκαγιές να ξεκινάνε νωρίτερα από το  συνηθισμένο χρόνο, οι καύσωνες να μας επισκέπτονται με μεγαλύτερη διάρκεια  και οι πλημμύρες να έχουν πρωτόγνωρη ένταση. 

Επειδή η αύξηση των καταστροφών, που προκαλεί η κλιματική κρίση οδηγεί  αντίστοιχα και στην ανάγκη για μεγαλύτερο αριθμό εθελοντών διασωστών, οι  οποίοι θα είναι και καλύτερα εκπαιδευμένοι. 

Ερωτάται ο αρμόδιος κ. Υπουργός: 

1. Πως γίνεται η αξιολόγηση των οργανώσεων που  δραστηριοποιούνται στο πεδίο της διάσωσης; 

2. Πως πιστοποιείται η κατάλληλη εκπαίδευση των εθελοντών  διασωστών; 

3. Υπάρχει πρόβλεψη να καλύπτονται τα έξοδα συμμετοχής στην  επιχείρηση διάσωσης, όπως μετακίνησης, διαμονής, εξοπλισμού;

4. Θα μπορούσε να προβλεφθεί η υπό προϋποθέσεις υποχρεωτική  για τον εργοδότη, χορήγηση άδειας στον εθελοντή διασώστη, που  μετέχει σε επιχείρηση διάσωσης; 

Scroll to Top