Η τραγωδία στη Θεσσαλία θέτει επιτακτικά το ζήτημα συνεκτικής αντιπλημμυρικής προστασίας και στήριξης της ανθεκτικότητας του συνόλου των Περιφερειών της χώρας μας και ειδικότερα της Περιφέρειας Αττικής, στη βάση των νέων δεδομένων που δημιουργεί η κλιματική κρίση.
Η ολοκλήρωση ενός συνεκτικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού στην Αττική εξακολουθεί να παραμένει σε εκκρεμότητα ενώ η κυβέρνηση δεν συμμορφώνεται με την επικαιροποίηση των χαρτών κινδύνου πλημμύρας, σύμφωνα με τη σχετική ευρωπαϊκή οδηγία (2007/60/ΕΚ). Προβληματισμό και ανησυχία προκαλεί η μη ολοκλήρωση από την Περιφέρεια Αττικής κρίσιμων έργων και μελετών αντιπλημμυρικής υποδομής, όπως είναι, για παράδειγμα, το αντιπλημμυρικό έργο στο πλαίσιο της ανάπλασης του Φαληρικού Όρμου, που είχε ξεκινήσει επί Διοίκησης της «Δύναμης Ζωής» και παραμένει ημιτελές κατά τη θητεία (2019 – 2023) της σημερινής Διοίκησης της Περιφέρειας. Ή η αντιπλημμυρική μελέτη Δυτικής Αθήνας, προϋπολογισμού 4.469.289, για την οποία εδώ και 3 χρόνια δεν έχει ακόμη γνωμοδοτήσει το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής με ευθύνη της νυν Διοίκησης. Εκκρεμούν επίσης και σειρά κρίσιμων αντιπλημμυρικών έργων όπως η κατασκευή δικτύου όμβριων στους Δήμους Κορυδαλλού και Νίκαιας – Αγ. Ιωάννη Ρέντη, προϋπολογισμού 18.200.000 ευρώ, το ρέμα Κόρμπη στη Βάρη, προϋπολογισμού 20.049.000 ευρώ, κ.α.
Επειδή η ανάγκη συντονισμού κεντρικής κυβέρνησης και περιφερειακής αυτοδιοίκησης προκειμένου να εκπονηθεί ολοκληρωμένος αντιπλημμυρικός σχεδιασμός έναντι των νέων δεδομένων της κλιματικής κρίσης, είναι κάτι παραπάνω από πιεστική,
Επειδή πρέπει να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης των αντιπλημμυρικών έργων της Περιφέρειας στο πλαίσιο της υλοποίησης του εθνικού σχεδιασμού στη βάση των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων της χώρας,
Επειδή ήδη τα ακραία καιρικά φαινόμενα τείνουν να γίνουν κανονικότητα,
Επειδή, η επιστημονική κοινότητα κρούει εδώ και καιρό τον κώδωνα του κινδύνου – πρόσφατα (12/9) σε συνέντευξή του στο ραδιοσταθμό «Στο Κόκκινο», ο Καθηγητής ΕΜΠ Νίκος Μπελαβίλας δήλωσε ότι στην περίπτωση που παρεμφερές φαινόμενο βροχόπτωσης (650 χιλιοστά βροχής), πλήξει την Αττική, όπως τη Θεσσαλία, οι συνέπειες τότε θα είναι καταστροφικές, θυμίζοντας ότι «ο Κηφισός κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις ανάγκες ως οδικό έργο και όχι σύμφωνα με τις ανάγκες απορροής του, ακολουθεί τα μεγέθη που χρειαζόντουσαν για την κυκλοφορία και όχι για την εκτόνωση του νερού», τονίζοντας ότι αυτά είναι γνωστά από το 2003 με την κατασκευή του νέου έργου,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί κατά λόγο αρμοδιότητας έκαστος
1. Πώς προτίθενται να ενεργήσουν, ποια συγκεκριμένα μέτρα θα λάβουν προκειμένου να προστατευθούν οι κάτοικοι της Αττικής από τις ελλοχεύουσες απειλές που συνδέονται με τα πλημμυρικά φαινόμενα;
2. Πως θα συμβάλλουν έτσι ώστε να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό τα κρίσιμα εκκρεμή αντιπλημμυρικά έργα της Περιφέρειας για μια ανθεκτική και βιώσιμη Αττική;
3. Με τι τρόπους, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους, Υπουργεία και Περιφέρεια θα συνεργαστούν επ’ ωφελεία των πολιτών για την εκπόνηση συνεκτικού, ολιστικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, στο πλαίσιο των απαιτήσεων της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας με στόχο τόσο τον περιορισμό των επιπτώσεων όσο και την προσαρμογή στην κλιματική κρίση;
4. Έχει στοιχεία το Υπουργείο Εσωτερικών, ως εποπτεύον της Περιφέρειας, Υπουργείο, σχετικά με την πορεία των έργων και το στάδιο στο οποίο βρίσκονται σήμερα;
5. Σε τι φάση βρίσκονται σήμερα τα 168 αντιπλημμυρικά έργα, προϋπολογισμού μισού δισεκατομμυρίου ευρώ, εγγεγραμμένα στο ΠΕΕ και στον προϋπολογισμό της περιφέρειας Αττικής, που άφησε η Διοίκηση της Δύναμης Ζωής στην Περιφέρεια Αττικής την περίοδο 2014 – 2019; Και μάλιστα για πρώτη φορά με βάση μελέτη προτεραιοποίησης πολλά από αυτά εντάχθηκαν στο ΠΕΠ Αττικής 2014-2020. Ενδιαφέρθηκε ποτέ κάποιο υπουργείο για την ολοκλήρωσή τους;
6. Είναι ενήμερο το Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης για αυτήν την κατάσταση και ποιο σχέδιο έχει εκπονήσει για την αντιμετώπιση ακραίων, ή και όχι απαραίτητα ακραίων, πλημμυρικών φαινομένων;
7. Το αυτοδιοίκητο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης έγκειται στην επιλογή των έργων και πρωτοβουλιών για την ανάπτυξη της περιφέρειας.Όταν όμως διακυβεύεται η ασφάλεια των πολιτών, ποια είναι η ευθύνη του κεντρικού κράτους; Μπορεί αυτό να λειτουργεί ως Πόντιος Πιλάτος, νίπτοντας τας χείρας του στην περίπτωση των συνεπειών των πολλαπλασιαζόμενων ακραίων καιρικών φαινομένων;