Την 5η Μαΐου 2020 ψηφίσθηκε το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις». Ο αντι-περιβαλλοντικός νόμος 4865/2020 της κυβέρνησης με τις διατάξεις του Γ’ κεφαλαίου «Διαχείριση Προστατευόμενων Περιοχών» κατήργησε τους Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΦΔΠΠ). Το αποκεντρωμένο, συμμετοχικό μοντέλο διαχείρισής τους, αντικαταστάθηκε από ένα μοντέλο αυστηρά ελεγχόμενο από το κεντρικό κράτος με έδρα στην Αθήνα, χωρίς πραγματική συμμετοχή της τοπικής αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών φορέων και της κοινωνίας των πολιτών.
Με τον τρόπο αυτό καταργήθηκαν οι αυτοτελείς ΦΔΠΠ που ήταν μέχρι τότε ανεξάρτητοι επιστημονικοί/περιβαλλοντικοί φορείς και γνωμοδοτούσαν για τα σχέδια διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και τις δραστηριότητες μέσα σε αυτές για να δημιουργηθεί το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, «Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής» (ΟΦΥΠΕΚΑ) ως μετεξέλιξη του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΠΑΑ). Οι 36 ΦΔΠΠ συγχωνεύτηκαν σε 24 και μετονομάστηκαν σε Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) με αποτέλεσμα την αύξηση της έκτασης των περιοχών που εποπτεύουν, ενώ οι αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ και ειδικότερα των ΜΔΠΠ υποβαθμίστηκαν σε σχέση με εκείνων των Φορέων Διαχείρισης.
Σε ό,τι αφορά τους 300 και πλέον εργαζόμενους των πρώην ΦΔΠΠ, οι οποίοι επί χρόνια βιώνουν την εργασιακή και μισθολογική αδικία, προβλέφθηκε απλά, η μεταφορά τους στο νέο σχήμα μέσω ΑΣΕΠ, χωρίς επαρκή θεσμική και διοικητική κάλυψη της μεταφοράς αυτής, ενώ ανατράπηκαν οι ευνοϊκές προβλέψεις του Ν. 4519/2018, οδηγώντας τους ξανά στην ομηρία της εργασιακής ανασφάλειας. Το Μάϊο του 2023, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Εργαζομένων στους πρώην ΦΔΠΠ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ» απευθύνθηκε με ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό κ. Κ. Μητσοτάκη προκειμένου να εκθέσει ενδελεχώς το εργασιακό κενό στο οποίο συνεχίζουν να βρίσκονται οι εργαζόμενοι μετά από δύο σχεδόν δεκαετίες πραγματικής συνεισφοράς στην προστασία και ανάδειξη του φυσικού μας πλούτου και κληρονομιάς.
Οι εργαζόμενοι των πρώην Φορέων Διαχείρισης συνεχίζουν μετά το μακρύ αυτό χρονικό διάστημα εργασίας να θεωρούνται ως έκτακτο προσωπικό ορισμένου χρόνου, χωρίς να υπάρχει στον ορίζοντα ή να προωθείται από πλευράς Πολιτείας συγκεκριμένο σχέδιο απορρόφησης των έμπειρων αυτών εργαζομένων, το οποίο θα έδινε οριστική λύση. Η κατάργηση της θεσμοθετημένης Ειδικής Εμπειρίας με το Ν. 5037/2023, καθώς και η έκδοση της ΚΥΑ (ΦΕΚ αρ.2596/21/04/2023) που τροποποίησε τον κανονισμό του ΟΦΥΠΕΚΑ έχει εδραιώσει το κλίμα αβεβαιότητας, ενώ ορατό είναι το ενδεχόμενο απώλειας θέσεων εργασίας.
Επειδή οι εν λόγω εργαζόμενοι παρά το πολύπλευρα σημαντικό τους έργο στη διαχείριση και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, δεν έχουν καμία ουσιαστικά θετική ανταπόκριση από την κυβέρνηση υπό το νέο επιχειρησιακό σχήμα του ΟΦΥΠΕΚΑ,
Επειδή πρόκειται για εργαζόμενους με πλούσια εμπειρία και υψηλή τεχνογνωσία στις προστατευόμενες περιοχές ευθύνης τους, παράλληλα με την ιδιαίτερη σύνδεση και συνοχή που έχουν αποκτήσει στη σχέση τους με τις τοπικές κοινωνίες,
Επειδή οι ίδιοι στήριξαν με την επαγγελματική τους συνείδηση, τη νομοθετική πρωτοβουλία μετασχηματισμού των πρώην Φορέων Διαχείρισης στον ΟΦΥΠΕΚΑ, παρά το γεγονός ότι δήλωναν δημοσία την αντίθεσή τους με κάθε πρόσφορο τρόπο και αντικειμενικό τεκμήριο,
Ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός
1. Πότε σκοπεύει να απαλλάξει οριστικά τους εργαζόμενους και τις οικογένειες αυτών, του σημερινού ΟΦΥΠΕΚΑ από την εργασιακή ομηρεία που βιώνουν μέχρι σήμερα;
2. Ποιος είναι ο σχεδιασμός του Υπουργείου σχετικά με ένα ρεαλιστικό σχέδιο ώστε να στελεχωθεί με μόνιμο προσωπικό ο ΟΦΥΠΕΚΑ;